Terapię hormonalną zaleca się u kobiet po 20. r.ż., ze średnio nasilonymi zmianami chorobowymi, zwłaszcza w przypadku współistnienia zespołu policystycznych jajników i androgenizacji (hirsutyzm, łysienie typu męskiego). Najczęściej terapię hormonalną, w postaci doustnej antykoncepcji hormonalnej, łączy się z inną formą leczenia miejscowego bądź ogólnego.

Trądzik – leczenie podtrzymujące i wspomagające

W terapii podtrzymującej zaleca się głównie retinoidy jako preparaty zapobiegające tworzeniu się prekursorów zmian trądzikowych – mikrozaskórników, jak również niskie stężenia nadtlenku benzoilu lub kwas azelainowy. Trzeba jednak pamiętać o ich działaniach niepożądanych.

Istotną składową leczenia trądziku jest również dieta bogata w warzywa, produkty bogate w błonnik, o niskim indeksie glikemicznym i korzystnym składzie nienasyconych kwasów tłuszczowych oraz aktywność fizyczna koniecznie na świeżym powietrzu – co wpływa na normalizację wydzielania hormonów, produkcję czynników przeciwzapalnych, regulację wydzielania łoju i rogowacenia naskórka.

Pacjentom chorującym na trądzik proponuje się terapie wspomagające, które są stosowane jako uzupełnienie terapii podstawowej. Zalicza się do nich: terapię światłem, metody mechaniczne i pilingi chemiczne. W terapii miejscowej istotną rolę odgrywa także właściwa pielęgnacja dermokosmetykami. U osób z mało nasilonym trądzikiem może być ona wystarczająca.