Opis przypadku

Do poradni dermatologicznej zgłosiła się 72-letnia pacjentka z rozległymi nadżerkami na skórze pleców, które pojawiły się w ciągu dwóch tygodni poprzedzających wizytę. Nadżerki występowały również na skórze owłosionej głowy i na błonach śluzowych jamy ustnej w okolicy podjęzykowej i podniebienia twardego (ryc. 1, 2). Nadżerki w jamie ustnej były bardzo bolesne i utrudniały spożywanie pokarmów stałych. Pacjentka nie gorączkowała i nie przyjmowała w trakcie ostatnich dwóch miesięcy żadnych nowych leków.

W rozpoznaniu różnicowym należy wziąć pod uwagę następujące jednostki chorobowe:

1. Pęcherzycę zwykłą (pemphigus vulgaris)

2. Pęcherzycę liściastą (pemphigus foliaceus)

3. Zespół Lyella (toksyczną nekrolizę naskórka)

4. Zespół Stevensa-Johnsona.

Pęcherzyca zwykła

Pęcherzyca zwykła jest autoimmunizacyjną chorobą pęcherzową, w której dochodzi do wytwarzania autoprzeciwciał reagujących z własnymi antygenami naskórka i błony śluzowej, m.in. w obrębie jamy ustnej, jamy nosowej, przełyku i narządów płciowych. Pę...

Pęcherzyca liściasta

Pęcherzyca liściasta jest autoimmunizacyjną chorobą pęcherzową, w której dochodzi do wytwarzania autoprzeciwciał. W przeciwieństwie do pęcherzycy zwykłej reagują one wyłącznie z antygenami powierzchownych komórek warstwy kolczystej naskórka. Odmiennie niż w pęcherzycy zwykłej błona śluzowa pozostaje niezmieniona. W obrazie klinicznym stwierdza się nadżerki w miejscu spełzania naskórka oraz występowanie uwarstwionych strupów zlokalizowanych na podłożu rumieniowym (ryc. 3). Ze względu na powierzchowną lokalizację i wiotkość pęcherzy niekiedy widoczne są jedynie sączące nadżerki lub uwarstwione strupy.