Przypadek kliniczny

Leczenie grasiczaka

lek. Ewelina Trybulska1

prof. dr hab. n. med. Tomasz Byrski1,2

dr hab. n. med. Katarzyna Brzeźniakiewicz-Janus, prof. UZ1

1Katedra i Klinika Hematologii, Onkologii Klinicznej i Radioterapii z Pododdziałem Chemioterapii, Uniwersytet Zielonogórski, Wielospecjalistyczny Szpital Wojewódzki w Gorzowie Wielkopolskim

2Klinika Onkologii i Chemioterapii, Pomorski Uniwersytet Medyczny w Szczecinie

Adres do korespondencji:

lek. Ewelina Trybulska

Katedra i Klinika Hematologii, Onkologii Klinicznej i Radioterapii

z Pododdziałem Chemioterapii Uniwersytetu Zielonogórskiego,

Wielospecjalistyczny Szpital Wojewódzki w Gorzowie Wielkopolskim

ul. Dekerta 1, 66-400 Gorzów Wielkopolski

  • Omówienie przypadku pacjenta, u którego rozpoznano grasiczaka i zastosowano różne opcje leczenia (zabieg operacyjny, radioterapia, chemioterapia), uzyskując dobry efekt kliniczny
  • Możliwość zastosowania pembrolizumabu u chorych na raka grasicy

Grasiczaki są najczęstszymi nowotworami przedniego śródpiersia u dorosłych. Najczęściej zgłaszane objawy obejmują dolegliwości miejscowe w obrębie klatki piersiowej. Należą do nich ból w klatce piersiowej, kaszel i duszność, a w przypadkach zaawansowanych: zespół żyły głównej górnej, porażenie nerwu przeponowego, chrypka (naciek nerwu krtaniowego wstecznego) oraz wysięk opłucnowy. Objawy mogą być spowodowane towarzyszącym zespołem paranowotworowym – najczęstszym jest nużliwość mięśni (myasthenia gravis), rzadziej występują niedokrwistość aplastyczna oraz hipogammaglobulinemia. W diagnostyce obrazowej wykorzystuje się badania: zdjęcie rentgenowskie klatki piersiowej, badanie metodą tomografii komputerowej (TK) klatki piersiowej, badanie metodą rezonansu magnetycznego (MR), a także badanie metodą pozytonowej tomografii emisyjnej skojarzone z tomografią komputerową (PET-TK).

Sposób postępowania zależy od zaawansowania choroby. Zasadniczą formą terapii jest leczenie operacyjne. U wybranych pacjentów może być ono poprzedzone chemioterapią. W leczeniu uzupełniającym zastosowanie ma radioterapia, szczególnie w przypadku zabiegów nieradykalnych. Uzupełniająca radioterapia zmniejsza ryzyko wznowy z 28% do 5%. W przypadkach bardziej zaawansowanych (III i IV stopień) znaczącą rolę odgrywa chemioterapia. Leczenie systemowe może być zastosowane w postępowaniu zarówno przedoperacyjnym w celu zmniejszenia masy guza, jak i pooperacyjnym. Lekami o udowodnionej skuteczności leczenia są: cisplatyna, doksorubicyna, ifosfamid, a najczęściej stosowanymi schematami są: ADOC (doksorubicyna 40 mg/m2, cisplatyna 50 mg/m2, winkrystyna 0,6 mg/m2, cyklofosfamid 700 mg/m2 co 28 dni), PAC (cisplatyna 50 mg/m2, doksorubicyna 50 mg/m2, cyklofosfamid 500 mg/m2 co 21 dni), VIP (etopozyd 75 mg/m2, cisplatyna 20 mg/m2, ifosfamid 1200 mg/m2 w dniach 1-4 co 28 dni). Leczenie systemowe u pacjentów z zaawansowaniem choroby w stopniu III i IV poprawia rokowanie i czas przeżycia całkowitego.

Opis przypadku

U pacjenta, lat 58, w badaniu RTG klatki piersiowej wykonanym po urazie klatki piersiowej wykryto guz śródpiersia przedniego. W badaniu (23.03.2015) opisano guz śródpiersia wielkości ok. 10 cm przysercowo po stronie prawej. Wynik badania TK kla...

Pełna wersja artykułu omawia następujące zagadnienia:

Dyskusja

Grasiczaki należą do bardzo rzadkich nowotworów. Czynni­kiem wpływającym na czas przeżycia jest stopień zaawansowania choroby. Klasyfikacja Masaoki i wsp. wyróżnia cztery stopnie [...]

Do góry