Opis przypadku

Do szpitala zgłosił się 17-letni chłopiec, dotychczas nieleczony przewlekle, z powodu masywnego wodonercza prawostronnego, stwierdzonego w pierwszorazowo wykonanym ambulatoryjnie badaniu ultrasonograficznym (USG) jamy brzusznej. Nastolatek skarżył się na dolegliwości bólowe brzucha utrzymujące się do 3 dni. Dotychczas nie występowały u niego zakażenia układu moczowego. Ponadto w wywiadzie rodzinnym brak informacji o wadach układu moczowego.

Przy przyjęciu na oddział pacjent był w stanie ogólnym dobrym, bez cech infekcji. Pomiary antropometryczne: masa ciała 77 kg (75-90 percentyl), wzrost 176 cm (25-50 percentyl). Wartości ciśnienia tętniczego były w granicach normy. W badaniu przedmiotowym poza dodatnim objawem Goldflama po prawej stronie bez odchyleń. W wykonanych badaniach laboratoryjnych stwierdzono podwyższone stężenie mocznika 42 mg/dl (norma: 11-38 mg/dl) oraz kreatyniny 1,21 mg/dl (norma: 0,67-1,17 mg/dl); jonogram i wyniki badania ogólnego moczu były prawidłowe, w posiewie moczu nie wykazano wzrostu czynnika patogennego. W badaniu USG jamy brzusznej uwidoczniono prawą nerkę o wodonerczowo poszerzonym układzie kielichowo-miedniczkowym (UKM): miedniczce nerkowej wielkości 64 × 64 × 67 mm, objętości 144 ml, kielichach zbiorczych szerokości do 39 mm, warstwie miąższowej nerki skorupkowato ścieńczałej (ryc. 1).

Podczas pobytu pacjenta w szpitalu wykonano 24-godzinne automatyczne monitorowanie ciśnienia tętniczego (ABPM – ambulatory blood pressure monitoring) – wartości ciśnienia tętniczego były w normie dla wieku, wzrostu i płci, stwierdzono również ich prawidłowy spadek w porze nocnej.