Przeglądasz archiwalną treść publikacji „Stany Nagłe” Zamów najnowsze wydanie
Podyplomie logo dark

Wybrane stany nagłe w psychiatrii

Tadeusz Piotrowski

Klinika Psychiatryczna Warszawskiego Uniwersytetu Medycznego

Majaczenie

Wstęp

Definicja. Majaczenie jest ostrym stanem klinicznym, będącym przejawem załamania się homeostazy organizmu koniecznej dla zapewnienia prawidłowych funkcji ośrodkowego układu nerwowego.

Częstość występowania. U 10-30% hospitalizowanych chorych somatycznie (w grupie pacjentów w wieku podeszłym do 40%), u 25% hospitalizowanych z powodu nowotworu, u 50% po rozległych zabiegach operacyjnych i u 80% pacjentów chorych terminalnie.

Etiologia:

• uszkodzenie OUN (guzy mózgu, padaczka – stan pomroczny po napadzie, urazy, choroby zwyrodnieniowe, zapalenie opon mózgowo-rdzeniowych, udar, przemijające napady niedokrwienne, zatorowość OUN)

• choroby sercowo-naczyniowe (zawał mięśnia sercowego, zaburzenia rytmu serca, niewydolność serca, nadciśnienie tętnicze, niewydolność oddechowa)

• powikłania w przebiegu zaburzeń psychicznych (otępienie, depresja, epizod manii, schizofrenia, zespół katatoniczny)

• zaburzenia metaboliczne (niedotlenienie, niedokrwistość, endokrynopatie, niedocukrzenie, przełom w chorobie Addisona, awitaminozy PP i B12, zaburzenia gospodarki elektrolitowej i kwasowo-zasadowej, niewydolność nerek, niewydolność wątroby)

• zatrucie (podanie lub odstawienie substancji o działaniu toksycznym, np. alkoholu, leku, np. neuroleptyku, leku antydepresyjnego, cholinolitycznego, przeciwpadaczkowego, uspokajającego)

• inne, np. deprywacja sensoryczna, zaburzenia regulacji temperatury, stany pooperacyjne.

Obraz kliniczny

• Zaburzenia świadomości i uwagi.

• Uogólnione zaburzenia procesów poznawczych i percepcji: omamy, iluzje, upośledzenie myślenia abstrakcyjnego i pojmowania z przemijającymi urojeniami (np. podejrzenia bliskich o kradzieże przedmiotów), zaburzeniami odtwarzania i pamięci krótkotrwałej, dezorientacją w czasie, miejscu i otoczeniu (przy bardziej nasilonych zaburzeniach także co do własnej osoby, np. stany pomroczne po napadach padaczkowych). Zaburzenia rozpoczynają się w ciągu godzin lub dni. Typowa jest niepamięć zdarzeń po ustąpieniu zaburzeń.

• Zaburzenia psychoruchowe: niedostateczna lub nadmierna aktywność, wydłużenie czasu reakcji, zmienione tempo wypowiedzi, dyzartria, wygórowany odruch orientacyjny.

• Zaburzenia rytmu snu i czuwania: bezsenność, odwrócenie rytmu snu i czuwania, senność w ciągu dnia, narastanie objawów nocą.

• Zaburzenia emocjonalne: obniżenie nastroju, lęk, drażliwość, euforia, apatia, poczucie zagubienia.

Diagnostyka

Diagnostyka różnicowa polega przede wszystkim na rozróżnieniu między majaczeniem a otępieniem. Zaburzenia pamięci są charakterystyczne dla obydwu rozpoznań, ale u pacjentów z otępieniem nie obserwuje się zaburzeń świadomości i dobowych wahań pozio...